Miałam przyjemność uczestniczyć 25.06.2013r. w Turnieju Jednego Wiersza o Laur Burmistrza Łomianek - mój wiersz pt. "Popielec" zdobył wyróżnienie...otrzymałam je wraz z uściskiem dłoni od Ernesta Brylla - Przewodniczącego Jury...miałam ten zaszczyt :)
GRATULACJE dla Wszystkich Laureatów oraz w szczególności dla Radosława Jurczaka Zwycięzcy Turnieju Jednego Wiersza o Laur Burmistrza Łomianek Tomasza Dąbrowskiego
za wiersz „Algebra słowa”:
Algebra słowa
To zupełnie jak życie w światłowodzie. Puls
który wyczuwa się wszystkim oprócz ciała.
Trzepot terenu, kręgi zataczane
wokół poznania światła, ale nigdy.
Tak chyba muszą czuć się informacje
przekazywane kablami. One
nie istnieją, bo z czego miałyby się
składać, lecz istnieją. (bo coś jednak
tam jest, wleczone przez pustkę) Może
zderzają się ze sobą, potem eksplodują
cicho. (z pewnością to właśnie robią, jak
spojrzenia nieznajomych oraz sny kochanków
śpiących za blisko siebie, tej sztuczki nauczyły
się od cząstek elementarnych) Niezależnie
od tego – jest coś, co przypomina
życie w światłowodzie, trzepot mózgu, lecz po co
nazywać to. Jak gdyby istniało.
Radosław Jurczak
...podaję link i skopiowany tekst oraz fotografie ze strony Domu Kultury w Łomiankach :
http://kultura.lomianki.pl/index.php?dc=428
"
Warszawa, dn. 25.06.2013r.
Protokół z posiedzenia Jury Turnieju Jednego Wiersza
o Laur Burmistrza Łomianek Tomasza Dąbrowskiego
Jury Turnieju Jednego Wiersza o Laur Burmistrza Łomianek Tomasza Dąbrowskiego w składzie:
1. Ernest Bryll – przewodniczący Jury
2. Zbigniew Milewski – członek Jury
3. Stefan Jurkowski – członek Jury
postanowiło przyznać
1. Laur Burmistrza – I Nagroda w kwocie 700 zł za wiersz „Algebra słowa” dla Radosława Jurczaka
2. Dwie Nagrody II po 500 zł :
- Zbigniew Mysłowiecki – Pamięć Piotra (F.) - Poety
- Marcin Świetliński – Naprzód
3. Trzy III Nagrody po 300 zł
- Natalia Malek – Nie tylko problemy osobiste
Michał Choroś – Baterii zasób
Przemko Janiszko – Wór gar pryzmy – wulgaryzmy
4. Cztery Wyróżnienia po 100 zł
- Marcin Miksza – Z oddali
- Katarzyna Kochańska – Płynne granice
- Irena Tetlak – Popielec
- Paweł Łęczuk – Marylka jedzie do babci
Nagrodzone wiersze
Paweł Łęczuk
„Marylka jedzie do babci”
Marylka jedzie do babci. Chce nauczyć się
tańca. Zostawia w progu śledzie, makarony
i strach przed ciałem. Babcia odkłada laskę,
znajduje płytę szostakowicza, zdejmuje laczki.
Nieufna Marylka widzi jak waltz no. 2
odwija z niej starość. Raz dwa trzy. Tańczą już obie.
Jak dwie małe dziewczynki.
Irena Tetlak
„Popielec”
Świat nie rozpada się całkiem, lecz po kawałku.
Meteoryty spadły z wielkim hukiem. Wczoraj
tuż obok przeleciała gigantyczna planetoida.
Koniec świata (nie bawią już gwiezdne wojny,
bo któż spodziewał się, że tak realnie będzie)
to nie film. W poniedziałek abdykował papież.
Włączył się noktowizor. Zgodnie z fizyką jasny
grom strzelił z nieba. Doładował energią gasnący
świat. Bóg – z natury miłosierny – zagrzmiał.
Katarzyna Kochańska
„Płynne granice”
Wszyscy myślę,
że jesteśmy parą.
A my jesteśmy
ciałami stałymi
w uczuciach.
Marcin Miksza
„Z oddali”
są obrazy, których miasto nie zobaczy
gałąź drapiąca kota po lewym uchu
dziecko
szukające w pustym rękawie czyjegoś dotyku
przypatrując mi się jak domokrążca zobacz siebie
w tym dziecku; ta złość rzucająca ci się w ramiona
pochodzi z tego podwórka na, którym mieszkałeś
chłoń zapach : swojskich rozmówek między drzewami
w, których płynie żywica lepka jak ślina
przytul to dziecko pogodnie
jakby cię musnął
letni deszcz.
Natalia Malek
„Nie tylko problemy osobiste”
Ale i to, że miała,m wiersz, o którym wiedziałam, że umiera,
i nie zaradzę temu, jak nie zaradza się odnawianiu
mostów na Sprewie ani niepokojącym sygnałom
zza granicy – na którą się z własnej woli,
być może na wakacje, być może z partnerem,
(nie po to, by go porzucić, lecz aby sprawdzić,
jak wobec porzuconego zachowują się celnicy i sklepikarze) -
sprawiło, że skorzystałam z prawa,
z którego wielu chce korzystać. Lecz mi udało się lepiej,
a lepiej to chyba wariant słowa lekko,
takiego dotyku, który nie pozostawia sinych śladów,
takiego powietrza, które nawet nie omiata płuc.
Michał Choroś
„Baterii zasób”
Szesnaście
wersów zaczyna swą drogę, idzie ich wielu przyjacielu żegnam się z nimi
jak żegnali egipscy bogowie zaczynam tutaj teraz opowiem wam po słowie
Warszawa przybita pion bo Bielany tam była moja szkoła wzrasta renoma gdy mówię i
zaczynam, szpital Warszawa Bielany, tam urodziła mnie mamina bez kitu i bez famy,
Łomianki moja okolica nikt spoza się nią nie zachwyca, wiadomo u każdego jest granica
siadam do biurka napisze jaka jest moja ulica
a podwórko dzielnica to jest Sadowa od sadu prawdopodobnie przyjęta nazwa, taka jest tu
jazda wszyscy chodzą na fazie bo się najedli grzybów więc mówię na razie
i w razie ewakuacji wciśnij enter a znajdziesz się na stacji, paliwa rakietowego opowiadam
Ci kolego więc tego zapnij czapkę i pasy.
Startuje
jestem bez kasy, ale asy ja też trzymam trochę masy, balas balasy
odpalam bal i liczę na lepsze czasy, rymów płynące jak flow lecące na
wczasy.
Może uda się lub nie a kto wie, lecz prawda jest taka że
spróbuję tego chcę, życie mam jedno, i to nie jest witaj w klubie tylko
siadaj zrozum że
urodziłem się też to masz też to czujesz więc
wiesz, zapisuje to jak skryba, tak się chyba ten koleś nazywa, strażnik
czasu co opowie o tobie kiedy wyczerpiesz swój baterii zasób.
Przemko Janiszko
„wór gar pryzmy – wulgaryzmy”
W dole rwać rabarbar i nać, pierwiastki pod lupę brać
krwawić, stawić, pryszcze dławić przypierwszorzędnić
w dorosły świat i urwać z tego wcześniejszą emeryturę
a zaoszczędzony czas, spuścić w samopas niech gna w las
gdzie miejsce starego grzyba, niech go tam przydyba jakaś
dzika ryba i zje go na strzępki – dobry połów bez wędki.
Takie oto pogawędki język jeszcze całkiem giętki
wtłacza w nas schemat, jak powietrze w dętki
a jedyny jego atut to jest czas, w którym dawno temu wlazł
jak w wielkie gie, więc szczęść mu w barze, bo czas pokaże
że nie zawsze ma racje, bo można przecież zjeść kolacje
gdy się wstało rano, bo można przecież przed snem
śniadaniowe wysiorbać kakao.
Ile ludzi tyle pojęć, oszczędź swój oralny oręż, bo człowiek
to nie pryzma z gnojem, człowiek to pryzma urojeń, wór na
kości, garnek myśli, definicji nie uściślisz, choć kolejny
leci wiek więc leciwiec ozór legły, więc odleciał nie licząc
razó, ten latawiec utkany z wyrazów.
Zbigniew Mysłowiecki
„Pamięci Piotra (F.) - poety
I.
(koszula)
postanowiłem złożyć Ci hołd -
w jedyny sposób jaki potrafię
to znaczy kupić „ćwiartkę” w „blaszaku”
i wypić na przystanku 222
patrząc na Twój balkon
gdy już wypiłem połowę
jezdnię przeciął w niedozwolonym miejscu
jakiś menel w Twojej koszuli
którą tak lubiłeś
szedł do „blaszaka”
widocznie rodzina
zaczęła już wyrzucać
rzeczy po Tobie...
II.
(balkon)
stoję na balkonie w Galerii Piecowej -
kiedyś paliliśmy na nim i świeczkę dla Kaśki
dziś po raz pierwszy zapaliłem dwie
wiatr wciąż gasił płomyki...
paliłem papierosa i modliłem się abyś
stanął obok i powiedział „DAJ FAJKE”
nie stanąłeś...
III.
(pogrzeb)
czwarty kwietnia a śniegu po kolana
i jeszcze prószy
beata – laura powiedziała że stoisz
za jakimś drzewem i się śmiejesz
z nas tu zgromadzonych
że zimno choć wiosna i śnieży
i że w urnie jesteś taki...
niewymiarowy sypki jak śnieg
klecha zrobił swoje i odjechał
meleksem w siną dal plebanii
trzeba złożyć kondolencje
i oddalić się pójść poszukać
a tym śnieżnym zamęcie STACHURY -
leży niedaleko...
Marcin Świetliński
„Naprzód”
wczoraj szedł Chmielną
starszy już trzeźwy gość
w czapce jakże schludnym ubraniu
w tej dzielnicy nie widywany często
jak słynny Roman
chociaż zdążający
nie patrzył w oczy
idącym zwalniał krok
a wzbudzał podziw
czymś
nikomu nie było jasne
co miał pod czapką
ukryte w cieniu
i łagodności twarzy
toboły w żylastych dłoniach
z towarami
wymienialnymi na waluty
inne dobra użyteczności
publicznie nie można
po trzecim mu wszystko jedno
czy czwarte bywa
na piąte nie stać
a więc na głowie
czapka
w niej dla jasności dwa
jednorazowe widelce z plastiku
sterczące naprzód
i nóż
"
![[obrazek]](https://lh3.googleusercontent.com/blogger_img_proxy/AEn0k_uw9_nz9MkiUR3xFKia65cvuZcJSVJXUqTeh4H0gjw-QBPWArKCk0W21iuHvlQLc3TLplv7JS9F5SvTE2S8tFH-vyeooulIA4-vi7ZMPMtCHaxhqcIS9Tq-8ZAL=s0-d)
![[obrazek]](https://lh3.googleusercontent.com/blogger_img_proxy/AEn0k_tmoOptIL8YGl2xWWvUZgihkYwzJezwojGVSdEPAmlWmE6EZXJkh9FwtVLey2EWX-UdKjJBf91oe8wyw3NRYTB1Qhduxb5WQLIA8-7vZ26BRNEkA2E4Krfm8tEn=s0-d)
![[obrazek]](https://lh3.googleusercontent.com/blogger_img_proxy/AEn0k_vy94N5sPpwSCH6wSKO039MM07N9R3B8DFOR3pTlbcmThrtBBTpArEO4yqETpao_7CsSxOQqb9N6I4_5Y_JpHAiC2WQv8GafBybOB-gF0B00SNigV5bO0_yeFo=s0-d)
![[obrazek]](https://lh3.googleusercontent.com/blogger_img_proxy/AEn0k_uAP7PNkjkjFlt4CTeP3EgFZCZAuF4wCqFhJ-mZHJVHVy689AsOw8kxSNWDDXf_dBdVsPminC3OK52cbArxQY7zOr2kRhKzb4pP1YJjSVY5sFO7g67AMRBRvAp9=s0-d)
