może gdyby…

wejrzenia te od pierwszego razu

pozostały wśród drzew

w parku na ławce

w uścisku dłoni

niewzruszone żadnym cieniem

wspomnienie

które nie odchodzi do lamusa

pokusa nadal wielka

pachnie mięta i rumianek

wzbiera pożądanie

a może to tylko apetyt

na mały kęs

trudno to wiedzieć

gdy wszystkie piosenki świata

o miłości – zamiast powiedzieć mi

nuta za nutą wyśpiewują ci psalm

akryl na płótnie _wymiary 50x70

trochę jakby nie z tej ziemi

Kantata na sześć cztery lub dwa

skrzydła Rozwija w bólu

egzystencji Zaprzecza istnieniu

duszy Nie ważne bratniej czy siostrzanej

Płeć odbija się w lustrze Rozmyta

plama na szarej pościeli Wyciekła z przełyku

jak rozpacz zatopiona ostatnią kroplą

wódki Zabrakło nadziei Przybyło

kłamstw Każda droga dobra

by dotrzeć do wnętrza Sumienia

upadłych i potykających się choćby o krzesło

są bardziej lub mnie wrażliwe Jedynie

emocje i świadomość określa

pozycje Dotąd nieznane

rano może okazać się wybawieniem

Wspomnienie z podróży... :)

wiosenna podróż

poranek wygląda spod powiek słońca

zniża się lot ku ziemi

zaraz stopą dotkniesz miejsc świętych

pod niebem Betlejem

na tej samej półkuli

zawilce krokusy

podnoszą płatki jak żagle

kolorują bezbarwną dotąd nadzieję

i dzieje się bezkres

wszędzie zmartwychwstanie

gdzie spojrzysz życie

miłość otwiera - nowe wyzwania