***( schyłek)

Celina ma szczęście do ludzi

(łudzi się że to prawda)

dostała wiele

nieraz w pysk o mało co

chociaż nie chciała nadstawiać

drugiego razu już nie daruje

spoliczkuje jak należy

to czysty wyjątek

że teraz leży bez sił i goi rany

i wierzy że może

podniesie się jak słońce na wiosnę

a na dworze plucha

koroduje lato

w piecu dmucha wiatr

posucha uczuć

na drewnianej klepce

tańczy tylko kłębek kurzu

żaden nerw nie drgnie

w takt - jesień drepcze