po drugiej stronie      (Atocha)                                                                   

vis a vis sklepiku z  kolorową włóczką

markowy sklep z puszystymi dywanami

a na szarym betonowym chodniku kłębią się nerwy

to jakiś dziwaczny zbieg okoliczności

dotknięci kryzysem wiją się jeden za drugim

jak splątane nitki wełny szukają wyjścia

oczekują na pokrzepienie

od rana w kolejce do Santa Cruz

przychodzą  po paczki

jak do świętego mikołaja

nie nazywają się żebrakami

ten stan dotyczy zbyt wielu

ale to nie oni mają pakiet kontrolny

(paradoksalnie)

chyba na szczęście dla siebie