***

zabierz kroplę deszczu

z mego policzka

 

rozchylone kielichy sasanek

w promieniach słońca

 

nie pragną rosy

 

*** ( dwa lata później)

 

znów nie potrafię łączyć słów

pocałunków w zdania

westchnień w radosne podmuchy

motylimi skrzydłami

 

okaleczone wybuchem dłonie

nie schwytają powiewnej nuty

ubrudzone w błocie buty hołubca

 

nie wykrzeszą - gorących emocji

które wywołują łopot serca

pulsowanie krwi w podbrzuszu

 

nie dostrzegam wiosny bez radości człowieka

porusza mnie jego bezradność

wobec wszech obezwładniającej niemiłości

 

chociaż chciałabym by rozlała się rzeka

pachnąca jaśminem