....a w tak zwanym międzyczasie radość i moment przynosi wiersze... taki jak ten z 20 sierpnia 2024 r. ( pierwsza wersja jeszcze na gorąco zapisana )

dobra pora

 

spójrz już nawłoć ściele dywany

słońce kładzie sierpniowe cienie

a ja nadal myślę że młodość

bezustannie we mnie

drzemie

kolejny raz jesień

w aureoli słoneczników i wianków

złotawa już lekko

(na szczęście nie bardziej niż algi w rzece)

jeszcze pachnie skwarem plaży

wiatrem znad łąki

pąki georginii i aster dopiero w rozkwicie

jeszcze światło wysoko

spójrz tam w zenicie

nigdy nie jest za późno

 

na niewczesną miłość podobnie

zawsze pora dobra kiedy trwa życie